Een sprookjeshuwelijk.

Ooit met een paar mannen maakte mijn vrouw een opmerking over mij. Waarop ik tegen de mannen zei ‘zien jullie hoe moeilijk ik het heb? ‘. Als antwoord kreeg ik: ‘Waarom zou jij het beter moeten hebben als wij?’

‘Ik heb een sprookjeshuwelijk.Ik ben getrouwd met een heks en heb draken van kinderen.’ Mannen kunnen dit met liefdevolle gedachten en een grote grijns op hun gezicht zeggen van hun partner en kinderen. Ze weten dat het meer over hen zegt, en over hun relatie, dan over hun vrouw en kinderen.Tegelijkertijd zegt het dus wel wat over hoe zij zich bij hun vrouw voelen: alsof ze getrouwd zijn met een heks. We hebben het er maar moeilijk mee.

Waarin zit de moeite?

De moeite zit daarin dat veel vrouwen (nee, niet allemaal) hun verlangens en wensen uiten door te klagen of te verwijten. Het lijkt wel of het glas altijd half leeg is. Mannen daarentegen (de meeste) halen alles uit de kast om het hun vrouw naar de zin te maken. Wat het vaak lastig maakt is dat ze dan doen wat nu juist niet de bedoeling is: de problemen oplossen. Want zodra het ene probleem lijkt opgelost komt het volgende om de hoek kijken. Vaak gaat het er niet om dat de man het probleem oplost, maar dat zijn vrouw haar verhaal kwijt wil. Ze wil gehoord worden en niet worden benaderd als iemand met ‘problemen’.

Het patroon.

Zo ontstaat tussen man en vrouw een cirkel van verwijten, en machteloos proberen om ‘de problemen op te lossen’. Als dit maar lang genoeg duurt wordt de vrouw steeds meer een ‘bitch’, een ‘heks’, degene die steeds weer verwijt en haar man probeert op te voeden. De man voelt zich steeds meer machteloos ‘omdat het toch nooit goed is’. Hij trekt zich terug, reageert niet of wordt op het oog onverschillig. Waarop de vrouw, enz.

Het hele punt is: de problemen zijn niet op te lossen door de man. Eenvoudigweg omdat het niet de bedoeling is dat alles ‘wordt opgelost’. Het gaat haar om het contact, om het kunnen en mogen vertellen wat haar bezig houdt. Daar zit dan ook het lastige punt. Een man die oplossingsgericht is heeft twee rechterhanden. Hij kan alles oplossen, weet overal raad op. En hij wil dat maar al te graag ook doen om zijn geliefde tot dienst te zijn. Maar dat wil zij op dat moment dus niet. Dat betekent dat hij met twee linkerhanden komt te zitten. Juist datgene waar hij zo goed in is, werkt tegengesteld. Hij is helemaal ‘onthand’.

De uitgang.

Een patroon tussen partners heeft twee kanten. Om uit het patroon te ontsnappen kun je ook aan twee kanten beginnen. De vrouw kan leren om haar wensen en verlangens niet als klagen en verwijten te brengen. Mannen zijn erg gevoelig voor verwijten. Ze slaan dan snel dicht. Misschien heeft dat er mee te maken dat veel mannen geleerd hebben om waardering te krijgen door wat ze presteren. Verwijten en kritiek werken dan averechts en geven hem het gevoel niet goed genoeg te zijn. Wat help is om te vragen. Nog sterker, mannen willen maar al te graag dat een vrouw heel concreet vraagt wat ze wil of wat ze nodig heeft van haar man. Hoe concreter hoe beter. Het is een taal van liefde.

Mannen kunnen leren om hun hoofd tot kalmte te manen. Als je vrouw begint te vertellen en je merkt dat je in je hoofd al bezig bent met de oplossing kun je je zelf bevriezen. Stop met denken over een oplossing en blijf met je aandacht bij je vrouw. Beaam wat ze zegt, vraag door, murmel, zeg ‘ik luister’, maakt niet uit, als je maar uit je denken weg blijft.

Het werkt ook zo dat als je vrouw vertelt en jij gaat denken over de oplossing, dan voelt je vrouw feilloos aan dat je niet echt meer luistert. En dat is ook zo. Achter de trouwhartige ogen van Sneeuwwitje komt dan weer de heks te voorschijn……

Oefening baart kunst

Weten is natuurlijk nog wat anders als het doen. Als je vast zit in een patroon moet je daar eerst van los komen. De eerste stap is dat je je bewust bent wanneer je vast komt te zitten in zo’n patroon. Heel letterlijk dus: als je in een cirkel van verwijt en terugtrekken geraakt. De tweede stap is als je voor je zelf kunt benoemen dat je dat niet meer wilt en op zoek gaat hoe je daar uit kunt komen. Daar begint het zoeken en experimenteren. Dat kost tijd. Een ingesleten gewoonte is er niet zo maar uit. Maar goed als je stappen vooruit maakt gaat je relatie steeds meer lijken op …..een sprookjes huwelijk.