Leren incasseren

Het is in relatietherapie bijna altijd zo dat beiden partners met alles wat ze in huis hebben proberen het goed te doen voor elkaar. Hoe komt het dan dat het soms toch niet lukt? Ziet de ander niet hoeveel je investeert in je relatie (en je gezin).

Als het niet lekker loopt ontstaan dan de verwijten heen en weer. In een man-vrouw verhouding, zie je dan vaak (niet altijd) een patroon ontstaan. Dat patroon ziet er ongeveer zo uit: De vrouw kaart met regelmaat aan wat er in haar ogen niet goed gaat. Ze brengt het ter sprake omdat ze het beter wil. Alleen de wijze waarop zij het doet leidt soms tot meer problemen dan dat het wat oplost. Dat heeft er mee te maken dat als je iets zegt vanuit wat je tekort komt of als je boos bent dat het niet op de meest subtiele manier gebeurt. Vaak komt het dan over als een verwijt. Als degene dan geen reactie krijgt komt het opnieuw op de agenda en wordt het weer in een verwijt gebracht. Eén van de wonderlijke verschijnselen is dat vrouwen (niet allemaal) vaak daarbij gebruik maken van voorbeelden uit het verleden. En daar gaat het dan mis bij de man. De vrouw gebruikt dan een voorbeeld uit het verleden om duidelijk te maken wat haar nu dwars zit.

Bron: Pixabay: Klimkin

Maar hoe komt dat over bij de man?

De man hoort een verwijt en daarbij wordt ook nog eens verwezen naar een voorval uit het verleden. Voor hem voelt dat als oude koeien uit de sloot halen.  En wordt het een opstapeling van verwijten. Met daarbij dan het gevoel steeds weer afgerekend te worden op wat in het verleden mis ging. De reactie doe dan bijna automatisch wordt is je afsluiten voor de verwijten. Zo kom je met elkaar in een cirkel van verwijten en terugtrekken. De vrouw blijft aankaarten wat er in haar ogen niet goed is. De man blijft de deur dicht houden om zich te beschermen tegen haar verwijten. En misschien nog wel maar tegen het gevoel tekort te schieten.

Een man zit anders in elkaar.

Er is een gezegde dat zegt ‘een man is tevreden met zijn relatie als zijn vrouw tevreden is’. Daar zit wel wat in. Mannen weten dat ze zelf tekort schieten, anders krijgen ze het wel te horen. En ze accepteren dat ook als een gegeven. Ze kunnen dat ook wel omdat ze gewend zijn om hun leven op te delen in aparte delen. Op het werk zijn ze niet bezig met hun relatie thuis, thuis willen ze het niet hebben over hun werk. Het één kan goed voelen terwijl het ander erg onbevredigend is. Dat maakt dat mannen meer zwijgen over wat ze anders willen in hun relatie. De rust is hun liever dan een hoop gedoe.

Totdat het vastloopt.

Maar op een gegeven moment loopt de emmer over. Je hoort dan vaak iets in de lijn van ‘ik kan een hoop hebben, maar op een gegeven moment is het genoeg, en dan is het ook echt mis. ‘ In een relatie werkt zwijgen daarin soms tegengesteld. Je zwijgt te lang over wat je steeds meer dwars gaat zitten, totdat de emmer over loopt en dan is het ook goed mis.

Hetzelfde geldt voor verwijten: te veel verwijten maakt een man hardhorend.

Hoe kun je als man nu leren omgaan met die verwijten?

Ik gebruik hier vaak het beeld van de zee. Als je de zee in loopt komt er een golf aan. Als je wat dieper gaat moet je je schrap zetten anders duwt de golf je ondersteboven. Maar als je je schrap zet gaat de golf over je heen en kom je vanzelf weer boven. Zo kun je ook leren omgaan met verwijten: zet je schrap, laat de golf verwijten over je heen gaan en kom dan weer boven. En dan komt het er op aan. Om niet te zwijgen maar om te kijken en je af te vragen: wat zit je dwars. Daarvoor moet je er van uit gaan dat achter elk verwijt een verlangen zit. De vraag ‘wat zit je dwars’ is juist daar voor bedoeld: om te achterhalen ‘wat verlang je’.  Meestal is de inzet dat je partner een betere relatie wil, met jou. En als je dat laatste voor ogen houdt, dat zij een betere relatie met jou wil, warmer, vrolijker, levendiger, liefdevoller, enz. Dan kan dat je motiveren om je schrap te zetten. De golf over je heen te laten komen. En dan de vraag: wat verlang je.

Niet dat je er dan al bent. Maar het biedt wel de eerste stap om de deur open te zetten. Het gaat er immers niet om dat je niet goed genoeg bent. Het gaat er om dat je partner meer liefde met je wil delen. Over het hoe en waarom, tja, daar begint dan het gesprek…..