Een zeer geliefde vriend van mij zie ik zo’n drie keer per jaar. We gaan dan uitgebreid tafelen en praten bij. Na een prachtige avond en weer laat thuis vroeg mijn vrouw de volgende dag: ’En hoe is het met zijn kinderen? ‘’Geen idee’, antwoordde ik. We hadden het over allerlei dingen gehad. Maar niet over onze vrouwen of onze kinderen.
Voor de meeste vrouwen is dat ondenkbaar. Voor mannen is dat niets bijzonders. Je praat met elkaar over die dingen die je wilt vertellen: wat je bezig houdt, waar je enthousiast van wordt, of wat dan ook. Alles hoeft helemaal niet aan de orde komen.
Betekent dat dat het een man niet interesseert hoe het met vrouw en kinderen van zijn vriend gaat? Welnee. Het is veeleer zo dat je beiden zelf aangeeft wat je op tafel legt. Dat betekent dat je met elkaar bepraat wat jij op dat moment belangrijk vindt. En dat er niet wordt gevraagd naar al die andere dingen die ook belangrijk zijn speelt volstrekt geen rol.Een man bepaalt zelf wel wat hij ter sprake wil brengen.
Ik weet niet of het klopt, het is in ieder geval wat te algemeen gesteld, maar vooruit laat ik het eens zeggen: een vrouw laat zich graag meenemen in een gesprek. Ze deelt, vertelt, vraagt en zo ontstaat een gesprek waarin ze vraagt en vertelt over allerlei. Een man houdt meer de regie over het gesprek. Hij vertelt wat hij zelf wil vertellen, en hij vertelt niet wat op de moment niet op de voorgrond speelt. Zo kan het gebeuren dat hij na een lange avond geen idee heeft hoe het met de vrouw en kinderen van zijn beste vriend is gesteld.
Het kan nog sterker. Ooit vroeg ik mijn vriend iets langzamer te lopen. Hij vroeg wat er aan de hand was. Na zoveel jaren wisten we even later dat we beiden nogal veel last van onze rug hebben. Nu ja, blijkbaar was dat in al die jaren nooit ter sprake geweest. We hadden daar blijkbaar geen behoefte aan….